ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΛΕΣ;
Έβαλα την καρδιά μου να βασανιστεί βλέποντας φωτογραφίες με το πρόσωπό της που τόσο μου είχε λείψει.Άκουσα και τα τραγουδια που αγαπούσε και δεν άντεχα γιατί μου θύμιζαν εκεινη.Τα άκουσα όλα.Δυο και τρεις φορές.Τόσες φορές μέχρι να πονέσω τόσο πολύ που να μη νιώθω.Μέχρι να πέσω τόσο βαθιά στο βυθό που η θάλασσα να με βαρεθεί και να με ξεβράσει στην επιφάνεια από μόνη της.Και τα κατάφερα.Έκανα τον εαυτό μου να πιστέψει ότι ξέσπασε, ότι στράγγισε όλη την αγάπη που είχα μέσα μου για εκεινη και στέγνωσε.Ξύπνησα το επόμενο πρωί και ένιωθα καλά.
Ένιωθα ανάλαφρη, χωρίς αυτό το συναίσθημα που κουβαλούσα τόσα καιρο να με βαραίνει!
'Αλλο ενα μικρό απάσπασμα απο το βιβλίο μου με τίτλο (ΛΕΣ;).σίγουρα θα σας κρατήσει καλή συντροφία όταν το πάρετε στα χέρια σας
Έφυγε η αρνητική ενέργεια, οι κακές σκέψεις και πλημμύριζα από ευχαρίστηση!
Αργά το βράδυ επιστρέψαμε σπίτι μου, ερωτευμένες και γεμάτες όμορφες εικόνες και συναισθήματα! Δεν κάναμε έρωτα, ξαπλώσαμε βγάλαμε ό,τι περιττό φορούσαμε και μείναμε για ώρα αγκαλιά, μέχρι που μας πήρε ο ύπνος.
Απόσπασμα του βιβλίου ΛΕΣ;
«Άμα είσαι αυστηρή με τον εαυτό σου, τρέχα γύρευε πότε και πώς θα συνέλθεις. Πρέπει να δεις τα πράγματα πιο αντικειμενικά. Και να πεις, ``Είμαι άνθρωπος και έκανα ένα λάθος γαμώτο! Τίποτα παραπάνω!`` Το σκέφτεσαι αλλιώς. Και λες ότι δεν θα πέσεις να πεθάνεις για ένα γαμωλάθος. Όπως βλέπεις είμαι διατεθειμένη να ξεπεράσω το λάθος σου. Και στην τελική δεν σκότωσες και κανέναν. Έκανες επιλογές, τις πλήρωσες αναλόγως και δικαίωμά σου. Μεγάλη υπόθεση να συγχωρείς τον εαυτό σου!
Οι πιο τυχεροί δεν τον συγχωρούν καν, απλά δεν απαιτούν από τον εαυτό τους πάντα το σωστό. Η ενοχοποίηση του λάθους είναι ευτυχία. Άντε και σταμάτα τα κλαψουρίσματα, εγώ σε ξέρω δυνατή, χαρούμενη, διψασμένη για ζωή. Διασκέδασε, η ζωή είναι τόσο μικρή που δεν προλαβαίνεις να συνειδητοποιήσεις τι γίνεται και τι συμβαίνει. Ποιός σε αγαπάει και ποιός όχι, ποιός είναι κακοπροαίρετος και ποιός καλός μέχρι μαλακίας! Θυμάσαι τι φαγοπότι είχαμε κάνει στο Κρητικό γλέντι;» είπε για να αλλάξει κουβέντα.
Βασανιζομαι..
Δεν είχα πάει ποτέ με γυναίκα αν και πάρα πολλές φορές είχα τελειώσει με μία ανάλογη φαντασίωση.Δεν θα ηταν κακη ιδεα να το δοκιμασω κι αυτό όμως,αλλωστε τι ειχα να χασω;Μια εμπειρια ακόμα λοιπον,να εχουμε να θυμομαστε στα γεραματα μας.
Δεν ενιωθα ενοχες,όμως καμια φορα με επιαναν οι ανασφαλειες μου. Αλλα γιατι να αρνηθω κατι που στο κατω κατω μπορει να με ολοκληρωσει σαν ανθρωπο;Γιατι να μην παω παραπερα,να νιωσω το γυναικειο χαδι,τον ερωτα ,γιατι να φυλακιζομαι στις αρνητικες σκεψεις και στα ταμπου που η κοινωνια, μας επιτασσει;
Και ο καιρος θα περασει βρισκοντας με στην κουνιστη μου πολυθρονα,με μια οικογενεια,άντρα, παιδια,σκυλο,εγγονακια γυρω μου να παιζουν και εγω θα κανω τον απολογισμο μου και θα σκεφτομαι ποσο διαφορετικη ζωή θα ειχα ΑΝ τολμουσα.Κι όλα αυτά για τα ματια του κοσμου,για τα θελω των αλλων,για να μη στεναχωρησω τους γονεις μου.Γιατι η κοινωνια και οι κανονες με εμποδιζουν.Με λιγα λογια θα ζουσα της ζωή μια αλλης κι όχι αυτή που εγω ονειρευομουν από τοτε που κατάλαβα τι πραγματικα θελω.
Αυτές οι σκεψεις με βασανιζαν από τα εφηβικα μου χρονια,παλευα με τις δίκες μου επιθυμίες ,κάθε φορα όμως έμενα μονο στις σκεψεις και τίποτε παραπερα. Φοβομουν τι θα πει ο κοσμος,τι αποψη θα εχουν για ‘μενα γιατι έτσι επρεπε.Επειτα ο κύκλος μου περιστοιχιζοταν μόνο από straight ατομα και να ηθελα δηλαδη να ερωτευτω μια κοπελα μου ηταν αδυνατον,που θα τη γνωριζα;
Ετσι λοιπον περνουσαν τα χρονια,με σκεψεις που πηγαιναν και ερχοντουσαν.Οι δυο ολοκληρωμενες σχεσεις που ειχα ηταν αποκλειστικα με αντρες,τιποτα ουσιαστικο για μενα,καθαρα οργανικο και απλα για να μην λεω ότι είμαι μονη μου.Για να φαινεται ότι εχω κι εγω καποιον να βγαινω μαζι του,για να μην κουτσομπολευει η γειτονια,να μην καταλαβει κανεις κατι.
Σχεσεις ανουσεις,ελαχιστα χαδια,φιλιά χωρις παθος και μετα κατευθειαν στο ψητο.Πολλες φορες ουτε καν αυτά δεν υπηρχαν,τι να το κανεις;Αυτο είναι ερωτας τωρα;
Ποση υπομονη να κανω πια,μοιραζω το κορμι μου,χωρις ψυχη,χωρις συναισθηματα.Μια φορα μονο να νικησω τη λογικη μου,θα είναι εκεινη η φορα που η στιγμη θα βαλει φτερα και η ασπρομαυρη ζωή μου,θα παρει χρωμα.
Αφου το ξέρω ότι το μυαλο και το κορμι μου αναζητουν το γυναικειο συναίσθημα,φιλί,χαδι.
